ساختار اسکلت سلول

اسکلت سلول ساخته شده از رشته های پروتئینی و توبولها است .  توبولها لوله های پروتئینی هستند که از بهم پیوستن رشته های پروتئینی ساخته شده اند . و بوسیله پروتئینهایی که توسط ریبوزوم ها ساخته میشوند در سیتوپلاسم رشد می کنند . مولکولهای پروتئینی  تبدیل به پلیمر میشوند و رشته های پروتئینی را میسازند . تعداد زیادی از رشته های اکتین در اکتوپلاسم موجب کشسانی غشاء سلول میشوند ( اندوپلاسم لایه درونی و دانه دانه سیتوپلاسم سلول است و اکتوپلاسم لایه بیرونی و بیدانه سیتوپلاسم سلول است ) . در سلولهای عضلانی رشته های اکتین و میوزین در ماشین عضلانی ویژه ای سازماندهی میشوند که اساس انقباض عضله است ( مانند یک ماشین اختصاصی است )  رشته های پروتئینی متوسط با همکاری میکروتوبولها موجب توانمند شدن توبولهای شکننده میشوند . به این جهت به این رشته های پروتئینی متوسط گفته میشود که از رشته های پروتئینی اکتین باریکترند و از رشته های پروتئینی میوزین کلفت تر هستند . رشته های پروتئینی متوسط در همه سلولها وجود دارند اما مولکولهای مونومرشان در نوعهای مختلف سلول متفاوت است . رشته های پروتئینی متوسط در سلولهای عضلانی رشته های پروتئینی دسمین نام دارند . در سلولهای عصبی ( نورون ) رشته های پروتئینی عصبی نام دارند و در سلولهای اپی تلیال رشت های پروتئینی کراتین نام دارند  

پروتئین های سلول

پروتئین رتبه دوم مواد سازنده سلول را دارد و 10 تا 20 درصد سلول پروتئین است . پروتئین های سلول دو نوع هستند . ساختاری و کاربردی . پروتئین های کاربردی که متفاوت از پروتئین های ساختاری هستند . و از چند مولکول کروی و لوله ای ساخته میشوند . پروتئین های کاربردی آنزیم های سلول هستند و میتوانند در مایع سلول حرکت کنند . تعدادی از این آنزیم ها در غشاء سلول هستند و متابولیسم سلول را کاتالیز میکنند یعنی سرعت واکنشهای سلول را افزایش میدهند . هنگامی که سرعت ماده ای بالا رود آنزیم خوانده میشود و هنگامی که سرعت واکنش شیمیایی بالا رود میگویند واکنش کاتالیز شده است.برای مثال در واکنش های تولید انرژی در سلول که مولکولهای گلوکز تجزیه میشوند و با اکسیژن ترکیب میشوند و فراورده واکنش آب و گاز کربنیک است و این واکنش انرژی آزاد می کند که انرژی مورد نیاز سلول تامین میشود و در این واکنش تعدادی پروتئین بعنوان آنزیم کاتالیزگر هستند

نوع دوم پروتئینهای سلول نوع ساختاری هستند که بشکل رشته های دراز و نازک هستند و خود پلیمرهایی از مولکولهای پروتئینی انفرادی میباشند و میکروتوبولها را که رشته های ضخیمتر پروتئینی هستند میسازند و نیز اسکلت اندامک هایی مانند مژک ، آکسون های عصبی ، دوک های میتوزی همانندسازی سلول را میسازند . پروتئینهای ساختاری ، میکروتوبولهای رشته ای را میسازند که اجزای سیتوپلاسم و نوکلئوپلاسم را در جای خود در کنار هم سفت می کنند  پروتئینهای ساختاری در بیرون سلول بیشتر در رشته های کلاژن و الاستین بافت همبندی و بطور کمتر در تاندون ها ، رباط ها و دیواره رگ ها وجود دارند